sociale vaardigheden....
 

11-12-2013 16:08
 

 

Een van de kenmerken van autisme is het gebrek aan sociale vaardigheden.  Ik moet bekennen dat ik daar gaandeweg  een beetje aan ben gaan twijfelen. Ik zal niet ontkennen dat mensen met autisme vaak anders reageren dan mensen zonder autisme. Maar wat bedoelen we met “sociale vaardigheden”?

Ik weet nog dat mijn zoon, hij was toen nog een stuk jonger, als antwoord gaf op deze vraag van iemand: “Vond je dit een leuk feestje?” , “nee, ik vond het niet zo’n leuk feestje”.

Ouders reageerden geschokt, dit kun je toch niet zomaar zeggen! Dus ik sprak hem erop aan, dit is niet zo netjes om te zeggen. Waarop hij reageerde: “maar ik mag van jou toch niet liegen? “  Daar stond ik, met mijn mond vol tanden. Hij had gewoon gelijk. Alleen is dat in onze maatschappij niet zo gebruikelijk dat je zegt wat je vindt.  Ik denk dat de meeste mensen het volgende wel herkennen:  Stel, iemand vraagt of je zin hebt om donderdagavond mee te gaan winkelen? (of wat dan ook te gaan doen). Eigenlijk heb je daar helemaal geen zin in, maar om de ander niet voor het hoofd te stoten verzin je een smoesje: “Het spijt me, maar ik kan donderdagavond niet, ik heb al wat anders.”

Dit is wat veel mensen doen. En als iemand dan wat vaker niet kan (volgens zeggen), ga je vervolgens denken: “zou dat wel kloppen? Iedere keer als ik het vraag heeft zij wat anders, misschien heeft zij gewoon geen zin, en verzint ze een smoesje”.  Het zou toch veel prettiger zijn als je gewoon kon zeggen: het spijt me voor je, maar ik heb daar geen zin in.  Dan ben je eerlijk, en de ander weet waar zij aan toe is.

Iets anders vind ik het om ongevraagd je mening te geven: “nou, jij mag ook wel eens naar de kapper! “, of “zou je niet eens een andere jas kopen? Deze staat je totaal niet”. Of…..vul maar in.

Dus vind ik dat je wel moet leren dat je niet ongevraagd je kritiek moet spuien, maar als men het aan je vraagt dan zou je wel eerlijk je mening moeten kunnen geven.  (op een diplomatieke manier natuurlijk)

En mijn zoon had gewoon gelijk dat hij “onze” manier van communiceren, ons “aangepaste sociale gedrag”  daarom heel raar vond!


 

Hartelijke groet,

Karen